Divertikül, sindirim kanalının çeperinden geçen mukoza fıtığıdır. Bu rahatsızlık sindirim kanalının her tarafında görülebilse de, en fazla kalın bağırsaklarda etkili olur. Divertikül, 30 yaşından önce nadiren görülürken, yaşın ilerlemesiyle birlikte daha fazla ortaya çıkar. Kadın ve erkekleri aynı oranda etkileyen bu rahatsızlık, şeker ve et tüketiminin artmasıyla ve posa içermeyen diyetlerin yapılmasıyla daha fazla görülmektedir. Hastaların %30'unda belirti verirken, %15'inde kanama oluşturur.

Divertikül rahatsızlığının neden oluştuğu kesin olarak bilinmemektedir. Lifli besinleri yeteri kadar tüketmeyen kişilerde gaita hacmi azalır, kolonda geçiş süresi uzar. Kolonda daha fazla süre kalan besin artıkları sıvı emilimini artırarak, gaitanın sertleşmesine neden olur. Katı gaita atılımını sağlamak için kolon basıncında yükselme olur. Kalın bağırsağın dar kısmı olan sigmoid kolonda segmentleşme meydana gelir. Basınç artışının olması ve segmentleşme oluşumu ana patogenetik etkendir. Hastalığın oluşumundaki diğer etken ise kolon duvarlarındaki kas liflerindeki gerilme gücündeki azalmadır. Bunun oluşma sebebi genellikle yaşın ilerlemesidir.

Hastalarda genellikle alt karın ağrısı, titreme, ateş, makatta kanama ve bağırsak alışkanlığında değişiklikler gibi belirtiler olmaktadır. Ağrı sol alt kadran ağrısı şeklinde yaşanır. Bu ağrı suprapubik bölgeye, sırta ve sol kasık bölgesine yayılabilir. Bağırsak alışkanlıklarında ise konstipasyon ve bazen diyare gibi değişimler olur. Enflamasyon mesaneye yakın olduğunda, hastada sıkça idrara çıkma ihtiyacı olur. Hastalarda rektal kanama nadiren görülür. Enfeksiyonun şiddetine bağlı olarak fiziksel bulgular da gözlenir.

Yakınmaların ayırıcı tanısı için hastaların muayene edilmesi gerekir. Yapılan muayeneden sonra gerekli görüldüğünde hastalara direkt karın röntgeni, karın ultrasonografisi, ilaçlı bağırsak filmi, kolonoskopi ve kan testleri yapılabilir. Bu tetkikler kesin tanı konulmasını sağlar.

Hastalığın kabızlık ve ıkınma ile tetiklenmesi nedeniyle, kişiler düzenli bağırsak alışkanlığı kazanmalıdır. Bu, korunma ve komplikasyonların oluşmasını engelleyici özellik taşır. Ayrıca yeteri kadar sıvı alınması, yüksek lifli besinlerle beslenme ve düzenli egzersiz yapılması faydalıdır. İnsanlar günlük olarak 25-30 gram lif tüketmelidir. Lifli gıda tüketimi gaitayı yumuşatacağından, kabızlığın ve ıkınmanın önlenmesinde yardımcıdır.

Hastalarda herhangi bir yakınmaya neden olmadığında, tedaviye gerek duyulmamaktadır. Fakat bu hastaların yüksek lif içeren besinlere ağırlık vermesi gerekir. Hastalarda genellikle medikal tedavi uygulanır. Şiddetine göre ayaktan verilen ilaçlarla ya da hastanede damar yoluyla verilen ilaçlarla tedavi uygulanır. Beslenme düzeni oluşturularak antibiyotik tedavisi ile bazı durumlarda damardan sıvı verilmesi gerekebilir. Bu tedaviye rağmen düzelme sağlanamazsa, karın içinde apse oluşursa, bağırsak duvarında yırtılma olursa, karın zarında iltihaplanma ve kanama olan hastalarda cerrahi tedaviye geçilir. Cerrahide hastalıklı olan bağırsak bölümü çıkartılır.

Hastalarda yakınmaya neden olmayan rahatsızlıklarda komplikasyonlar oluşmaz. Bazı hastalar yaşam boyunca yakınmasız bu rahatsızlıkla yaşarlar. Ancak bazı kişilerde ciddi sorunlara neden olabilir. Bunlar genellikle bağırsak duvarında yırtılmayla birlikte bağırsak içeriğinin karın içine akmasıyla gelişir. Bununla birlikte karın zarında iltihaplanma, karın içinde apse oluşumu ve bağırsak tıkanıklığı olabilir. Apse oluşumunda drenaj uygulanır. Bazı durumlarda ameliyatla alınması gerekebilir. Bazı hastalarda fistül oluşabilir. Bunların tedavisi cerrahi olarak yapılır.